மாதவி
சிறப்பாய் வீணை மீட்டி பாட்டிசைக்கும் .......
தாசி குலத்தவளாம் ....
நாட்டிய தாரகையாம் ....
தன்- அரங்கேட்ற நாட்டியத்தில் .....
தான் -எரியும் மாலை அதுவோ ......
எபவர் -கழுத்தில் விழுந்தாலும் ...
அவனே-தன் மணவாளன் என ......
எண்ணி - எறிந்த மாலையது விழுந்ததுவே ....
கோவலன் கழுத்ததனில் -அவனும் ......
அவள் -அழகிலும் பாட்டிலும் மயங்கிட்டு .....
அவள் பின் .... சென்றானே
இருவரும் -சந்தோசமாய் வாழ்ந்திடவே......
அன்பினில் -மலர்ந்த சிசு அதுவும் ....
பெண்ணாய் பிறந்து பெயர் பெற்றாலே.... .
மணிமேகலை தான் என்று ...
பெருந்தகையன் கோவலன் பொருள் .....
அத்தனையும் கவர்ந்தபின் -மாதவியின் ......
தாய் அவள்லோ கேலி அவனை செய்திடவே .....
வெட்கித்து திரும்பிநானே ......
மணைவியவள் கண்னகியின்பால் .....
கோவலனவன் தன்னை பிறிந்த ......
காரணம் தான் புரியாது -அழுது ....
புலம்பினாளே மாதவியும் -பின் ....
அவன் -நிணைவுதனை மறக்க முடியாது ...
பெண் துறவியாய் ..மாறிட்டாளே.......
குழந்தையது மணிமேகலையோ

குமரி பெண்ணாய் வளர்ந்ததுவே ....
அவள் -அழகில் மயங்கிட்ட ......
இளவரசன் அட்சயக்குமாரன் -தான் ...
அவளை -விரும்புவதை அவளிடமே கூறி ....
அவள் -சம்மதமும் பெற்ற்றானே....
திருமணமும் செய்திடவே முடிவதுவும் ......
செய்திட்டு காணகத்தில் இருவரும் .....
சுற்றிவர எதிரிகள் அவனை -கொன்றிடவே...
மனம் -நொந்த மணி மேகலையோ .....
அவன் -நினைவை மறக்க முடியாது ...
தானும் -இளம் துறவியாய் .மாறிநாளே......
தான் -தாயை போல் அவளும் தானே.....
காணகத்தில் தவம் புரிந்த -அவளுக்கு .....
தேவதை ஒன்று தந்ததுதான் -
அட்சைய பாத்திரம்மாம் -அதன் ....
உதவியினை தான் கொண்டு .....
தேடிவரும் அனைவரின் பசி தீர்த்து ...
மகிழ்ந்தளே பேதைபெண் அவள்தானே .....
திருமணமே ஆகாமல் வாழ்க்கையது .....
வாழாமல் காதலன் நினைவினிலே.......
வாழ்கையை - வாழ்ந்த மணி மேகலையே....
கண்ணகி - மாதவி இருவரைவிடவும் .....
கற்பில் -சிறந்த கர்ப்புக்கறசியாம் ........

( சில இடங்களில் எளுத்துக்கள் சரியாக மாறவில்லை தவறுக்கு
மண்ணிக்கவும் )